روکش های دندانی چگونه به ایمپلنت ها متصل می شوند؟

زمانی که ایمپلنت دندانی جایگزین دندان از دست رفته می شود، روکش های دندانی بر روی ایمپلنت قرار می گیرند. این روکش با عنوان تاج متصل به ایمپلنت شناخته می شود. ایمپلنت دندانی در فک و روکش در بالای خط لثه قرار می گیرند، اما این اجزای دندان مصنوعی که گفته شد، چگونه به هم متصل می شوند؟ از دو روش برای اتصال روکش های دندانی به ایمپلنت استفاده می شود. روش اول استفاده از پیچ بوده و روش دوم چسباندن روکش روی پایه ای است که به ایمپلنت متصل می شود. آیا یکی از این دو روش بهتر از دیگری است؟

اجزای یک دندان مصنوعی

روکش متصل به ایمپلنت از سه قسمت تشکیل شده است. اولین قسمت ایمپلنت دندانی است که در فک جاسازی می شود. قسمت دوم یک پایه بوده که در قسمت تحتانی به ایمپلنت و در قسمت بالایی به روکش متصل می شود. قسمت سوم روکش بوده که به قسمت بالاییِ پایه متصل شده و از این طریق به ایمپلنت اتصال پیدا می کند. همچنین این روکش از طریق پیچ یا چسباندن به پایه قابل اتصال است. هر یک از روش های اتصال، کاربرد، مزایا و معایب خود را دارند.

چسباندن روکش دندان با سمنت(سمان) دندانی

انتخاب اینکه روکش با سمان دندان به پایه جسبیده شود یا خیر، بر عهده دندانپزشک است. معمولاً دندان های جلویی را برای زیبایی بیشتر به این روش می چسبانند. سمان یا سمنت دندانی همرنگ دندان است، به عبارت دیگر روکش دندانی که در ردیف جلویی با سیمان دندانی چسبانده می شود، تغییر رنگ نخواهد داشت. این در حالیست که در روکش های پیچ دار ممکن است در روکش تغییر رنگ ایجاد شود. با این حال، چسباندن روکش دندان بر روی ایمپلنت با استفاده از سمان دندان، معایبی نیز دارد.

معایب چسباندن روکش به ایمپلنت دندان با سمان

انتظار می رود هر ترمیم دندانی که با سمان دندان در جای خود قرار می گیرد، برای همیشه در جای خود باقی مانده و جدا نشود. با این حال، مسئله این است که روکش های قرار گرفته روی ایمپلنت ممکن است در برخی مواقع نیاز به ترمیم داشته باشند. تنظیم کردن معمولاً شامل جدا کردن روکش از روی ایمپلنت بوده که پس از آن، چسباندن روکش روی ایمپلنت دشوار است. برداشتن این روکش دندانی دشوار بوده و تقریباً همیشه با شکستن روکش همراه است. در پایان، دندانپزشک احتمالاً مجبور خواهد شد روکش جدیدی را به طور کامل جایگزین روکش قدیمی کند.

روکش دندانی با نگهدارنده ی پیچی(ایمپلنت)

برخی از روکش های دندانی را می توان مستقیماً روی پایه ی ایمپلنت پیچ کرد. چسباندن روکش های دندان با پیچ از نظر طول عمر، سهولت استفاده و سهولت تعمیر بسیار بهتر بوده و روش ساده تری برای انجام کارها است. عیب اصلی پیچ ها این است که از نظر ظاهری نسبت به سمان دندانی زیبایی و ظرافت کمتری داشته و به همین دلیل بیشتر روی دندان های عقب استفاده می شوند.

مزایا و موارد استفاده از روکش های دندانی مبتنی بر ایمپلنت

• برای روکش های یک روزه با پایه ایمپلنت، اتصال با پیچ امن تر است.
• روکش هایی که روی ایمپلنت پیچ می شوند را می توان در حین تعمیر به راحتی جدا نمود.
• هنگامی که دندان‌های مجاور ایمپلنت می‌افتند، روکشی که با پیچ وصل شده را می‌توان با روکشی که بریج را محکم می‌کند، جایگزین نمود.

از روکش های موقت برای آماده سازی بافت لثه به منظور قرار دادن روکش دائمی استفاده می کنند. این نوع روکش ها به صورت پیچی نگه داشته شده و در زمان قرار دادن روکش دائمی به راحتی جدا می شوند.

در نهایت، این دندانپزشک است که به شما کمک می کند تا روش درست را انتخاب کنید.

روشی که دندانپزشک برای چسباندن روکش به ایمپلنت دندان انتخاب می کند، به موقعیت و ترجیحات فردی بیمار بستگی دارد. دندانپزشک شما را راهنمایی کرده و با عنوان کردن روش ها، مزایا و معایب هر یک از آنها را توضیح می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد دریافت ایمپلنت دندان برای جایگزینی دندان های آسیب دیده یا از دست رفته با ما تماس گرفته یا به ما مراجعه کنید.